จักรยาน คู่ใจ มีไว้ปั่น

ตื่นนอนนั้น บอกกัน กับฟ้าใส

ผ่าสายหมอก ม่านแสง แห่งดวงใจ

ผูกสายใย ไว้ใน ใส่มือเธอ

เม็ดน้ำค้าง คบหญ้า หยดหยาดแสง

ใบไม้แห้ง แล้งถม ตรมเสมอ

จิ้งหรีดร้อง เล่าความ ถามนะเออ

เปิดเสนอ แน่นก้อง ท้องทุ่งนา

ผีเสื้อน้อย ลอยพลิ้ว พับปีกไหว

แหวกเวียนไป ปกปลอก ดอกพฤกษา

รับเกสร อ่อนหวาน ม่านนภา

กาลเวลา มาเปลี่ยน เวียนหมุนไป

ไก่ขันร้อง ท่องคาถา เวลาเช้า

เตรียมออกเล้า รับแสง แห่งฟ้าใส

ลูกกลมโต ต่างส่อง สว่างไพร

อบอุ่นไอ อิ่มเอม อกเอนเอียง

ถึงยามเย็น มาปั่น กันอีกรอบ

คนที่ชอบ ขอบใจ ในน้ำเสียง

บอกลาลับ แรมนี้ ที่พอเพียง

เป็นเสบียง เลี้ยงชัย ได้กำลัง

เช้าก็ปั่น เย็นปัน วันประหยัด

ไม่ข้องขัด ปัดแรง แบ่งความหวัง

ไปธุระ ทำงาน ปั่นดีจัง

ไม่เสียตัง แต่ดี ที่ร่างกาย

กล้าต้น อินระดา